ჟურნალ Cell Metabolism-ში გამოქვეყნებულ კვლევაში საუბარია, რომ ცხიმიანი ან შაქრიანი საჭმლის ჭამა ცვლის ჩვენი ტვინის აქტივობას
კვლევისთვის, იელის უნივერსიტეტისა და გერმანიის მაქს პლანკის მეტაბოლიზმის კვლევის ინსტიტუტის მკვლევარებმა, მონაწილეთა ერთ ჯგუფს რვა კვირის განმავლობაში აძლევდნენ მაღალცხიმიან, შაქრიან იოგურტს დღეში ორჯერ, ხოლო მეორეს უცხიმო და შაქრიან ვერსიას. ამის გარდა, ორივე ჯგუფმა განაგრძო ნორმალური კვების ჩვევები.
დასასრულს, ჯგუფებმა შეაფასეს პუდინგები სხვადასხვა ცხიმის კონცენტრაციით და ვაშლის წვენები სხვადასხვა შაქრის დონეებით. ჯგუფმა, რომელიც ჭამდა ცხიმიან, შაქრიან იოგურტს, თქვა, რომ არ უყვარდა უცხიმო პუდინგი და არ სურდათ დაბალი შაქრის შემცველი ვაშლის წვენი, როგორც დასაწყისში.
მკვლევარებმა დაასკვნეს, რომ ცხიმოვანი, შაქრიანი საჭმელები ააქტიურებენ ტვინის დოფამინურ სისტემას, რაც ადამიანებს აძლევს მოტივაციის ან ჯილდოს განცდას.
„დავუშვათ, რომ ახალი საცხობი იხსნება თქვენი სამუშაოს გვერდით და თქვენ ყოველ დილას იწყებთ მათი საკვების მიღებით. მხოლოდ ამან შეიძლება შეცვალოს თქვენი ძირითადი დოფამინის გამომუშავების პროცესი“, – თქვა დანა სმოლმა, კვლევის ავტორმა და იელის უნივერსიტეტის მედიცინის სკოლის, თანამედროვე დიეტისა და ფიზიოლოგიის კვლევის ცენტრის დირექტორმა.
ზემოთ ხსენებულ დიეტას აქვს იმდენად ძლიერი გავლენა ტვინის აქტივობაზე, რომ დოფამინის სიგნალები შეიძლება გააქტიურდეს მაშინაც კი, როდესაც ვინმე მოელის ცხიმიან ან შაქრიან საკვებს, მაგალითად, როდესაც ისინი საცხობთან გაივლიამ ან საკვების სუნს გრძნობენ.
”ეს უბრალოდ გვეუბნება, რამდენად მგრძნობიარეები ვართ კვების გარემოს მიმართ და როგორ შეუძლია კვების გარემომ რეალურად შეცვალოს ჩვენი ქცევა”.
შაქრიანი და ცხიმოვანი საკვები ცვლის ტვინის აქტივობას.
ახალი კვლევა მცირე იყო: მასში ჩართული იყო მხოლოდ 49 ადამიანი, ყველა მათგანი ჯანმრთელი იყო, არ ეწეოდა და არ იღებდა მედიკამენტებს და არ იყო ჭარბ წონიანი. საერთო ჯამში, მონაწილეებმა არ მოიმატეს წონა რვა კვირის განმავლობაში.
სმოლმა თქვა, რომ ეს კვლევა პირველია, რომელმაც ადამიანებში აჩვენა: მცირე ცვლილებებმაც კი შეიძლება შეცვალოს ტვინის სქემები და გაზარდოს ზედმეტი ჭამის ან წონის მომატების გრძელვადიანი რისკი.
წინა კვლევებმა აჩვენა, რომ სიმსუქნეს შეუძლია შეცვალოს ადამიანების ტვინის აქტივობა და რომ ადამიანებს აქვთ თანდაყოლილი ზიზღი მწარე საკვების მიმართ და მიდრეკილება ტკბილი გემოს მიმართ.
ამავდროულად, მღრღნელებზე ჩატარებულმა ექსპერიმენტებმა აჩვენა, რომ ცხიმიან და შაქრიან საკვებს შეუძლია დოფამინის ნეირონების ცვლილება და შესაძლოა გამოიწვიოს ზედმეტი საკვების მიღების სურვილი.
